Friday, March 28, 2008

జనార్థన మహర్షి వెన్నముద్దలు:

జనార్థన మహర్షి వెన్నముద్దలు:

మంగళ సూత్రం

మంగళ సూత్రన్ని
మెడకే ఎందుకు కడతారో?
మనసుకి మెదడుకి మధ్య
కబడ్డీ గీతలాగా...


పట్టుకెళ్ళాడు

అంత బరువు డబ్బు
హుండీలో బిడ్డ పుడితే వేస్తానని
తిరుపతి వెంకటేశుడికి
మొక్కుకొన్నాడు.
ఆడపిల్ల పుట్టింది
మొక్కు మరిచాడు
అమ్మాయి పెళ్ళికి
వడ్డీతో సహా
శ్రీనివాసరావు తో
అల్లుడి రూపంలో
పట్టుకెళ్ళాడు.


వివాహానికి పునాదులు:


శివధనస్సు విరిగితేనే
సీతకి రాముడు
మొగుడయ్యాడు
చేప పిల్లని చంపాకే
అర్జునునికి ద్రౌపతి పెళ్ళామయ్యింది
విధ్వంసాలే వివాహానికి
పునాదులు.

you may access the full content from TelugulO.COM

Sunday, March 23, 2008

నా కోసం ఎవరు ఏడుస్తారు??

నిన్న పెరుగు పచ్చడి కోసం ఉల్లిపాయలు (నెల్లూరు ప్రాంతం లో ఎర్రగడ్డలంటారు కూడా) తరుగుతుంటే కళ్ళలో నీరు ధారాపాతం గా కారటం మొదలు పెట్టింది. నేను ఎందుకు ఏడుస్తున్నానొ అని మా రూమ్మేటులు (మా ఆవిడ రెస్టుకోసం ఇండియా కి వెళ్ళింది లేండి) కంగారు పడ్డారు. విషయం తెలిసి నవ్వి ఊరుకొన్నారు.

ఈ ఉల్లిపాయల గురించి 20 సంవత్సరాల క్రితం మా నాన్నమ్మ చెపుతుంటే ఒక కధ విన్నాను. ఆ కధ మీ కోసం.

అనగనగా ఒక ఉల్లిపాయ, ఒక టమోటా మరియు ఒక బంగాళాదుంప (కొన్ని ప్రాంతాలలో ఉర్లగడ్డ అంటారు లేండి) కలసి సముద్ర స్నానానికి వెళ్ళాలనుకొన్నాయి. సరే! బయలుదెరాయి... ఇంతలో ఆ సముద్రం దగ్గర జనాలు ఎక్కువగా ఉండి మన టమోటా గారిని తొక్కేసారు. అయ్యో!! టమోటా!!! నీకప్పుడే నూరేళ్ళూ నిండిపోయాయా?? అని ఉల్లిపాయ, బంగాళాదుంప ఏడవటం మొదలు పెట్టాయి. కొంతసేపటి తరువాత తేరుకొన్నాయి. సముద్ర స్నానాన్ని మొదలు పెట్టాయి. ఇంతలో బంగాళాదుంప కి ఈత రాక మునిగిపోయింది. ఉల్లిపాయ ఏడవటం మొదలు పెట్టింది. అయ్యో!! బంగాళాదుంపా!!! నీకప్పుడే నూరేళ్ళూ నిండిపోయాయా?? అని... ఇంతలో ఉల్లిపాయకి ఒక డౌటు వచ్చింది. టమోటా చనిపోతే నేను, బంగాళాదుంప ఏడ్చాము. బంగాళాదుంప చనిపోతే నేను ఏడ్చాను. మరి నేను చనిపోతే ఎవరు ఏడుస్తారు? అని. సరే భగవంతుణ్ణి ప్రార్ధించింది. నేను చనిపొతే ఏడ్చెవాళ్ళు కావాలి అని. నీకోసం ఏడ్చెవాళ్ళని సృష్టిస్తే, వాళ్ళు చస్తే ఏడ్చెవాళ్ళని ఎక్కడనుంచి తీసుకురాను అని ఆలోచించి, సరే నిన్ను ఎవరైనా చంపితే వాళ్ళే ఏడుస్తారు అని వరమిచ్చాడట. అప్పటి నుంచి మనం ఉల్లిపాయలు తరిగిన ప్రతిసారీ ఏడుస్తాము. :-)

Saturday, March 22, 2008

హుర్రే!!!

హుర్రే!!!నేను నా నాలుగు సంవత్సరాల ఉద్యోగ జీవితాన్ని పూర్తి చేసాను. ఇంతకీ నేను ఏమి సాధించానో అని చూస్తే నాకు ఎమీ కనిపిచలేదు...హుర్రే!!! ఏమీ సాధించ కుండా నాలుగు సంవత్సరాలు గడపడం సామాన్యమా చెప్పండి...?? అందుకే ఎవ్వరూ సాధించలేనిది నేను సాధించానని ఎగిరి గంతేస్తూ హుర్రే!!! అని అరిచాను.

ఇంతలోనే నాలాగా నాలుగేళ్ళు పనిపాటాలేకుండా గడిపిన మా స్నేహితుడు ఒకడు నాకు ఫోను చేసాడు... మామా! పార్టీ చేసుకొందాము అని... ఇంకొక సారి హుర్రే!!! అని ఎగిరి గంతేసాను. ఈసారి రెట్టింపు ఆనందం. ఎందుకో తెలుసా..??మొదటికారణం: నాలాగా నాలుగేళ్ళు పనిపాటాలేకుండా ఉన్న ఇంకొకడు దొరికాడని; రెండు: నాలుగేళ్ళు పనిపాటాలేకున్నా పార్టీ వచ్చినందుకు.

నాలుగు చుక్కలు గొంతులో దిగేటప్పటికి ఆత్మశోధన మొదలయ్యింది. ఏమీ సాధించలేదా...!!?? లేదా!!!??? సాధించాను... మా బాసుకి కనిపించకుండా ఆంధ్రజ్యొతి, ఈనాడు చదవటం నాకు తెలిసినట్లు మా ఆఫీసులో ఎవ్వరికీ తెలియదు. ఇంకా... యహూ మెసెంజర్, జిమైలు వాడటం వీటన్నిటిలో మనం మేధావులం కదా! హుర్రే!!! చాలా సాధించాం.

రెండో పెగ్గు:మనం ఎక్చెల్, వర్డు వాడినట్లు ఎవ్వరూ వాడలేదు కదా... అందుకేగా మనం టీం లీడు అయ్యింది... మన పక్కనున్నోళ్ళందరూ పనికిరానొళ్ళని మనమేగా మా మానేజరుకి మందుపోసి మరీ చెప్పింది?? హుర్రే!!! చాలా సాధించాం.

మూడో పెగ్గు:ఆఫ్‌షోరులో ఉన్నప్పుడు ఆన్‌సైటు వాళ్ళని, ఆన్‌సైటు ఉన్నప్పుడు ఆఫ్‌షోరులో వాళ్ళని పనికిరాని వాళ్ళగా చూపించతం మనకి తెలిసినంతగా ఇంకెవరికి తెలుసు?? మనకి రేటింగు ఇవ్వని మేనేజర్ ని బండబూతులు తిట్టటం, మనకి తెలిసినట్లుగా ఇంకెవరికి తెలుసు? హుర్రే!!! చాలా సాధించాం.

కావాలా ???

Sunday, March 9, 2008

రాజీనామా

ప్రపంచం లో అతి చిన్న రాజీనామా లేఖ:-
సర్!
నేను మీ ఆవిడని ప్రేమిస్తున్నాను.
ఇట్లు

------